کد مطلب:225632 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:253
کرم یادگار امام مرتضی
جناب ابراهیم بن موسی (ره) نقل می كند: دستم تنگ بود، و ایام عید هم نزدیك؛ اما مالی جهت خرج خانه در اختیار نداشتم. می دانستم یادگار امام مرتضی علیه السلام هیچ كس را از درگاه كرم خود ناامید رد نمی كند. متوجه درگاه مبارك آن حضرت شدم، و خواسته ام را عرض كردم. حضرت نیز مرا وعده فرمود. تا اینكه، روزی قرار بود حاكم مدینه به شهر وارد شود. حضرت هم برای حفظ مصالح ظاهری به استقبال او تشریف بردند. من هم در ركاب مبارك آن حضرت بودم، تا نزدیك قصر فلان شخص رسیدیم. همان جا منزل كردیم. چون نظر كردم، دیدم كسی كه جز من و آن بزگوار در محل نیست. از فرصت استفاده كرده، گفتم، «فدای شما شوم! عید نزدیك است، و هیچ درهمی ندارم.» آن وجود مبارك به اطراف نگاه كرد. چون خلوت بود و كسی آنجا نبود، با تازیانه ی خود زمین را به شدت شكافت، و بر آن دست زد. سپس شمش طلایی را بیرون آورد، به من داد و فرمود: «این طلا را به مصرف برسان؛ و آنچه را دیدی، تا من زنده ام، با كسی ابراز مدار!» [1] .
ای بار خدایی، كه ز الطاف تو هرگز
از عهده ی شكرت نتوانم كه برآیم
[ صفحه 58]
آرم به شفاعت بر تو، شاه خراسان
باشد بپذیری به كرم، باز دعایم [2] .
ای بار خدایی، كه ز الطاف تو هرگز
از عهده ی شكرت نتوانم كه برآیم
[ صفحه 58]
آرم به شفاعت بر تو، شاه خراسان
باشد بپذیری به كرم، باز دعایم [2] .
[1] محدث قمي (ره)، منتهي الآمال، باب دهم، با اندكي تغيير.
[2] مرحوم ناظرزاده بردسيري (ره).